Historia lasu Baran łączy się z postojem i zorganizowaniem w Kąkolewnicy jesienią 1944 roku sztabu II Armii Wojska Polskiego. Polaków podejrzewanych o działalność antykomunistyczną skazywano na śmierć przez rozstrzelanie w pobliskim lesie. Wyroki śmierci zatwierdzali radzieccy prokuratorzy. Wśród nich najbardziej bezwzględny major Prokopowicz. Przypuszcza się, że w okresie stalinizmu zamordowano 1500-2000 żołnierzy, których ciała spoczywają w miejscowym lesie.

Z inicjatywy proboszcza parafii w Kąkolewnicy ks. Tadeusza Dzięgi i mieszkańca wsi Jurki Zbigniewa Pucka w miejscu egzekucji stanął pomnik, upamiętniający te dramatyczne wydarzania. Odsłonięto go 30 maja 1993 roku. Na kamiennym głazie zamieszczono tablicę z napisem: „O Panie, pomnij, że odszedłem w mękach i cierpieniu, a ten los zgotował mi brat”.