W słowach skierowanych do uczestników wydarzenia Premier Mateusz Morawiecki zapewnił o najwyższym szacunku dla uczestników tamtych zdarzeń. Jak to określił Prezes Rady Ministrów, „był to początek końca komunizmu w Polsce”. – Pracownicy fabryki, produkującej nowoczesne maszyny na potrzeby górnictwa, wsparli protestujących na Wybrzeżu. Walczyli o wolność i godność. Za niezłomną załogą Fazos-u podążyli ludzie w innych zakładach regionu – wybrzmiało. List ten odczytała minister rodziny pracy i polityki społecznej Bożena Borys-Szopa, a następnie złożyła kwiaty, w imieniu szefa rządu, w miejscu pamięci. Uroczystość poprzedziła msza święta w kościele p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach. Podczas całego wydarzenia obecni byli również parlamentarzyści.

21 sierpnia 1980 r. w Fabryce Zmechanizowanych Obudów Ścianowych „Fazos“ w Tarnowskich Górach wybuchł strajk. Był to pierwszy dobrze zorganizowany protest w województwie katowickim, którego uczestnicy odwołali się do doświadczeń rozpoczętego tydzień wcześniej strajku w Stoczni im. Lenina w Gdańsku. Podniesiono nie tylko postulaty płacowe i socjalne, ale domagano się też „pełnej informacji o sytuacji w kraju” i „o wysuniętych postulatach na Wybrzeżu”. Mimo ataków ze strony działaczy partyjnych, dyrekcji i służb porządkowych, MO i SB, protestujący pracownicy nie ustąpili. Kolejnego dnia przygotowali rezolucję z wyrazami poparcia dla strajkujących w Gdańsku, a szczególnie dla ich postulatu wolnych związków zawodowych. Strajk w „Fazosie” był pierwszym takim wystąpieniem pracowników śląskich zakładów. Rozpoczął falę protestów w całym województwie katowickim. Stał się też zaczynem do tworzenia w Tarnowskich Górach silnych struktur NSZZ „Solidarność”. W mieście powstała wkrótce MKZ, związana początkowo z Bytomiem. Później jednak doszło do usamodzielnienia się tarnogórskich organizacji związkowych i powołania Podregionu NSZZ „Solidarność” Tarnowskie Góry.