Jan Paweł II, niestrudzony przewodnik po drogach wiary i miłości, obrońca życia, protektor uciśnionych, umiłowany papież ludzi i dziejowego przełomu, wielki Polak. Duchowa głębia jego świadectwa stała się niedoścignionym wzorem.

Dzisiaj obchodzimy piętnastą rocznicę śmierci naszego papieża, Jana Pawła II. Jest to dzień szczególnej refleksji, dla nas Polaków i katolików. Podczas pamiętnej Mszy Św. w Warszawie, na ówczesnym Placu Zwycięstwa w 1979 r, gdy wypowiedział słowa zmieniające bieg naszej historii, cała Polska wstrzymała oddech: "Wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja, Jan Paweł II, papież. Wołam z całej głębi tego Tysiąclecia, wołam w przeddzień Święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi”.

23 lata temu, podczas jego szóstej pielgrzymki do Polski, mieliśmy zaszczyt przywitać Naszego Papieża  w Gorzowie Wielkopolskim. Prawda, która zawarta była wtedy w jego słowach jest bezcenna i ponadczasowa: „W naszych czasach, gdy nie potrzeba już świadectwa krwi, tym bardziej czytelne musi być świadectwo codziennego życia. O Bogu winno się świadczyć słowem i czynem wszędzie, w każdym środowisku: w rodzinie, w zakładach pracy, w urzędach, w biurach, szkołach. W miejscach, gdzie człowiek się trudzi i gdzie odpoczywa.”. Są to słowa nabierające szczególnego znaczenia, zwłaszcza teraz, gdy cały świat zmaga się z koronawirusem, a o świadectwie miłości i poświęcenia dla drugiego człowieka słyszymy codziennie