Upamiętniamy osoby, które zostały zdradziecko zamordowane, przypominamy tych, którzy stracili życie w wyniku porozumienia niemiecko-sowieckiego – powiedział wicewojewoda lubelski Robert Gmitruczuk podczas uroczystości z okazji 81. rocznicy egzekucji więźniów Zamku Lubelskiego oddając hołd ofiarom niemieckich zbrodni w lubelskim wąwozie Rury Jezuickie. –

Upamiętniamy tych, którzy oddali życie za to, żeby przyszłe pokolenia mogły żyć w wolnej demokratycznej i niepodległej Polsce. Dziękuję wszystkim zgromadzonym za to, że państwa pamięć trwa w was i jest rozpowszechniana na szkoły, instytucje kultury i muzea. Chciałbym prosić o to, żeby nasza pamięć o tych, którzy oddali swoje życie w służbie najjaśniejszej Rzeczypospolitej trwała wiecznie, i żebyśmy pamiętali, że ich śmierć i męczeństwo nie poszły na marne – podkreślił Robert Gmitruczuk.
 
Przy pomniku na zbiorowej mogile pomordowanych, poza wojewodą lubelskim kwiaty złożyli m.in. członek zarządu województwa lubelskiego Sebastian Trojak, przedstawiciel prezydenta miasta Lublin Anna Augustyniak, dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej o. Lublin Marcin Krzysztofik, zastępca lubelskiego kuratora oświaty Eugeniusz Pelak oraz dyrektor Muzeum Narodowe w Lublinie Katarzyna Mieczkowska, przedstawiciele Związku Sybiraków i organizacji społecznych.
 
Masowe egzekucje obywateli polskich zostały przeprowadzane przez okupantów niemieckich latem 1940 roku w okolicach wsi Rury Jezuickie pod Lublinem. Leżący w pobliżu wsi wąwóz, został wybrany przez Niemców na miejsce straceń polskich więźniów politycznych. W okresie od 29 czerwca do 15 sierpnia 1940 funkcjonariusze SS i policji niemieckiej przeprowadzili tam pięć egzekucji, w trakcie których zamordowano co najmniej 450 Polaków przywiezionych z więzienia na Zamku Lubelskim. W gronie ofiar znajdowali się przede wszystkim przedstawiciele polskiej elity politycznej i intelektualnej z terenów województwa lubelskiego, aresztowani w ramach tzw. Akcji AB.
 
W czasie okupacji niemieckiej ważną rolę odegrali funkcjonariusze Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa, upamiętniając ich działalność w walce z okupantem, na Dziedzińcu Zamku Lubelskiego odbyła się Wystawa pn „Państwowy Korpus Bezpieczeństwa - Policja Polskiego Państwa Podziemnego w dokumentach”, polskiej konspiracyjnej formacji policyjnej Delegatury Rządu na Kraj, działającej w latach 1940-1944. Celem wystawienia galerii było przypomnienie nieznanej historii instytucji, odegrała ważną rolę w tragicznych latach niemieckiej okupacji. Wielu spośród funkcjonariuszy Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa pełniło również służbę w Policji Polskiej Generalnego Gubernatorstwa, za co zarówno w czasie okupacji, jak i w okresie powojennym, było szykanowanych i represjonowanych, a względem nich formułowano nawet zarzut kolaboracji z okupantem.
 
Według dotychczasowych ustaleń spośród ponad 500 wydanych w Lublinie wyroków śmierci, ponad 200 zostało wykonane. Po likwidacji więzienia i przeprowadzeniu prac remontowych Zamek Lubelski przeznaczono na cele kulturalne. Od 1957 r. jest on siedzibą główną Muzeum Lubelskiego.