Uhonorowanie żołnierzy biorących udział w wojnie polsko-bolszewickiej w latach 1919-1921.

Autor: Dolnośląski UW 2021-06-12 09:19:04

W ramach programu "Ocalamy" uhonorowano żołnierzy biorących udział w zwycięskiej wojnie polsko-bolszewickiej w latach 1919-1921. Wicewojewoda Dolnośląski Jarosław Kresa wręczył pamiątkowe dyplomy rodzinom uhonorowanych żołnierzy. Projekt „Ocalamy” jest prowadzony wspólnie przez Wojewodę Dolnośląskiego oraz Instytut Pamięci Narodowej, Oddział we Wrocławiu.

Ma on na celu oznaczenie symbolicznym insygnium „Ojczyzna swemu obrońcy” grobów osób walczących o niepodległość Rzeczypospolitej. Więcej informacji można znaleźć na stronie projektu.

Podczas uroczystości uhonorowano następujące osoby:

Antoni Feliks Jastrzębski - W styczniu 1920 roku wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie w stopniu podporucznika został przydzielony do 18. Pułku Artylerii Polowej. Od maja 1920 roku brał udział w walkach z Armią Czerwoną w tym, w decydującej Bitwie Warszawskiej.

Franciszek Laskowski - żołnierz wojny polsko-bolszewickiej. Odznaczony Medalem Pamiątkowym za wojnę 1918-1921. W okresie międzywojennym pracował jako podoficer kancelaryjny w Wojskowej Prokuraturze Okręgowej we Lwowie.

Franciszek Wolski - brał udział w walkach o Wilno w 1919 roku. Po wojnie polsko-bolszewickiej pozostał w armii. Służył w 31. Pułku Artylerii Lekkiej, z którym wziął udział w Kampanii Polskiej 1939 roku.

Jan Lekwar - żołnierz Legionów Polskich, do których wstąpił w sierpniu 1914 roku. Po odzyskaniu niepodległości służył w I Dywizjonie Żandarmerii Wojskowej w Warszawie. Później już w stopniu starszego ogniomistrza figuruje w wykazie żołnierzy 1. Pułku Artylerii Ciężkiej w Modlinie, z którym wziął udział w Kampanii Polskiej 1939 roku.

Antoni Smok - do listopada 1918 roku służył w armii niemieckiej. Po zakończeniu wojny powrócił w rodzinne strony i wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim. W okresie wojny polsko-bolszewickiej służył w Wojsku Polskim, z którego został zdemobilizowany w listopadzie 1921 roku.

Franciszek Grzybowski – wcielony do armii austro-węgierskiej, podczas walk na froncie włoskim dostał się do niewoli. Ochotniczo zgłosił do się Armii Polskiej we Francji. Jako żołnierz „Błękitnej Armii” generała Józefa Hallera, powrócił do kraju i brał udział w walkach polsko-ukraińskich. Po wojnie aktywny członek Związku Strzeleckiego.

Ignacy Łukowiak - jako ochotnik brał udział w Powstaniu Wielkopolskim w składzie 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Pozostał w jednostce po jej przekształceniu w 60. Pułk Piechoty Wielkopolskiej. Brał udział w walkach na Wołyniu i wyprawie kijowskiej oraz bitwach nad Berezyną. W Bitwie Warszawskiej uczestniczył w przeciwuderzeniu polskim.

Jan Kot - od 1914 roku służył w Legionach Polskich. Brał udział w walkach w Karpatach i na Wołyniu. Po kryzysie przysięgowym znalazł się Polskim Korpusie Posiłkowym, z którym walczył pod Kaniowem. W Wojsku Polskim od 1918 roku, służył jako instruktor w 12. Pułku Piechoty w Wadowicach, w randze plutonowego.

Józef Olszewski – wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim. Walczył pod Sulmierzycami, Zdunami, Uciechowem. W styczniu został przerzucony do Ostrzeszowa pod dowództwem Gorgolewskiego. Następnie został wcielony do Wojska Polskiego do 8 kompanii 10 Pułku Strzelców Wielkopolskich w Poznaniu. Zwolniony z wojska został w 1923 r. w stopniu sierżanta.

Józef Halaba - uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w szeregach 1. Pułku Ułanów Krechowieckich. Walczył na Froncie Wołyńskim, brał udział w śmiałym zagonie pułku na Koziatyn w kwietniu 1920 roku. W lipcu 1920 roku brał udział w obronie Zamościa, a później także w zwycięskiej bitwie pod Komarowem z oddziałami Armii Konnej Budionnego.

Stanisław Jaworski - uczestnik Powstania Wielkopolskiego od stycznia do lutego 1919 roku. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej służył w jednostce łączności na północnym odcinku frontu. Brał udział w Kampanii Polskiej 1939 roku, podczas której dostał się do niewoli, w której przebywał do lutego 1940 roku.

Stanisław Górny - Powstaniec Wielkopolski. Brał udział w walkach pułku w rejonie Kijowa, nad Berezyną i Niemnem, a następnie Warszawą i Łomżą. Z Wojska Polskiego został zwolniony 14 lipca 1921 roku, został ponownie zmobilizowany w sierpniu 1939 r. Walczył w składzie Armii „Poznań” w bitwach nad Bzurą oraz w obronie Warszawy.

Wacław Urbański -  brał udział w Powstaniu Wielkopolskim walcząc w 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Następnie w 60. Pułku Piechoty Wielkopolskiej walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w rejonie Kijowa, nad Berezyną i Niemnem, a w końcu także w Bitwie Warszawskiej. Zmobilizowany we wrześniu 1939 roku dostał się do niemieckiej niewoli.

Marian Kurica - uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Brał udział w słynnym boju pod Zadwórzem 15 sierpnia 1920 roku w batalionie ochotniczym kapitana Bolesława Zajączkowskiego. Jako jeden z nielicznych przeżył bitwę, dostając się do sowieckiej niewoli, którą spędził w obozie w pobliżu Charkowa.  

Mieczysław Kozar-Słobudzki - po wybuchu pierwszej wojny światowej rozpoczął służbę w 1. Pułku Artylerii Legionów. Podczas wojny polsko-bolszewickiej służył jako referent Oddziału II Naczelnego Dowództwa. Sławę w środowisku legionowym przyniosło mu napisanie słów do słynnych pieśni z okresu walk niepodległościowych, m.in. „Maszerują chłopcy maszerują”, „Witaj Komendancie” czy zdecydowanie najbardziej znaną „Rozkwitały pąki białych róż” („Białe róże”).

© 2018 Super-Polska.pl stat4u