Rada UE przyjęła tzw. podejście ogólne dot. nowej dyrektywy w sprawie niewypłacalności

12 czerwca br. na posiedzeniu w Luksemburgu Rada ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych przyjęła przedstawiony przez polską Prezydencję projekt dyrektywy w sprawie harmonizacji pewnych aspektów prawa dotyczącego niewypłacalności (tzw. podejście ogólne).

Celem dyrektywy jest dalsza integracja gospodarcza i finansowa Unii Europejskiej oraz wzmocnienie jej konkurencyjności. Realizacji tego celu ma służyć dalsze ujednolicenie zasad postępowania w państwach członkowskich w przypadku niewypłacalności przedsiębiorstw mających siedzibę w UE. Takie ujednolicenie zapewni wierzycielom podobną ochronę ich praw, niezależnie od tego, w którym państwie członkowskim zostanie ogłoszona upadłość firmy. Obniży również koszty postępowań upadłościowych oraz zwiększy kwoty należności odzyskiwanych przez wierzycieli. W konsekwencji ułatwi to przepływ kapitału i zwiększy skłonność inwestorów do inwestycji transgranicznych.

Obecnie przepisy prawa upadłościowego w państwach członkowskich znacznie się różnią. Skutkuje to różnymi wynikami postępowań upadłościowych, tak pod względem czasu potrzebnego do likwidacji przedsiębiorstwa, jak i kwot, które wierzyciele są w stanie ostatecznie odzyskać. Dodatkowo, w przypadku inwestorów (wierzycieli) zagranicznych różnice w przepisach krajowych powodują brak pewności prawa oraz wyższe koszty odzyskiwania ich należności w ramach postępowań upadłościowych, co zwiększa ryzyko inwestycyjne i może działać zniechęcająco do dokonywania inwestycji transgranicznych.

Szczegóły przyjętych rozwiązań

Przewidziana w projektowanej dyrektywie harmonizacja przepisów we wszystkich państwach członkowskich UE ujednolici niektóre aspekty postępowań upadłościowych, w szczególności:

1/ Będzie możliwe efektywne zaskarżanie czynności prawnych dłużnika dokonanych przed ogłoszeniem jego upadłości z pokrzywdzeniem wierzycieli. Dzięki temu do masy upadłości będą mogły wejść i być wykorzystane dla celów zaspokojenia wierzycieli także te składniki majątku, które zostały celowo wyprowadzone przez upadłego na „przedpolu” upadłości.

2/ Syndycy będą mieli zapewniony dostęp do informacji. Rozwiązanie to umożliwi lepszą identyfikację i śledzenie aktywów należących do upadłego podmiotu gospodarczego, które powinny wejść do masy upadłości i być wykorzystane na potrzeby zaspokojenia wierzycieli.

3/ Procedura tzw. przygotowanej likwidacji (pre-pack) umożliwi sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego lub jego części jako działającej jednostki gospodarczej. Zapewni to znacznie szybszą likwidację majątku upadłego i uzyskanie za niego odpowiednio wyższej ceny, a w konsekwencji wyższy stopień zaspokojenia wierzycieli.

4/ Członkowie zarządu dłużnika będą mieli obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki w ściśle określonym – krótkim terminie po uzyskaniu informacji wskazujących na jej niewypłacalność. Będzie to zapobiegać wchodzeniu w relacje biznesowe z niewypłacalną spółką i problemom w odzyskiwaniu od niej należności przez kolejnych kontrahentów.

5/ Możliwe będzie powoływanie, co najmniej w postępowaniach upadłościowych dotyczących tzw. dużych przedsiębiorstw, rady wierzycieli, która będzie skutecznie reprezentować w tych postępowaniach interesy ogółu wierzycieli.

Przyjęte rozwiązania, dzięki intensywnym wysiłkom polskiej Prezydencji w okresie ostatnich 6 miesięcy, stanowią wyważony kompromis. Nie rezygnując z ambicji, jakie ma realizować projekt, rozwiązania te uwzględniają jednocześnie różnorodność tradycji i regulacji dotyczących niewypłacalności w poszczególnych państwach członkowskich i związaną tym potrzebę zapewnienia odpowiedniej elastyczności.

Projekt dyrektywy przyjęty przez Radę UE będzie teraz przedmiotem negocjacji trójstronnych (tzw. trilogów) pomiędzy Radą UE, Komisją Europejską i Parlamentem Europejskim.

Baza zdjęć dla mediów: https://www.flickr.com/photos/msgovpl/albums/