Ekspedycja Instytut Nauk o Ziemi oraz Centrum Studiów Polarnych w składzie dr inż. Małgorzata Błaszczyk, dr Dariusz Ignatiuk oraz dr Michał Laska zakończyła prawie trzy tygodniowe działania w rejonie Ziemi Wedela Jarlsbega i Ziemi Torella

Pierwszy etap badań po kierownictwem dr. Michała Laski obejmował realizację projektu w fiordzie Hornsund.

We współpracy z zespołami Instytut Geofizyki PAN oraz Instytut Oceanologii PAN prowadzono szerokie działania w zakresie poboru osadów morskich i lądowych, wód oceanicznych, lądowych i pochodzenia glacjalnego oraz rdzeni lodowych w celu określenia zawartości i dróg migracji metali ciężkich do fiordu.

Członkowie wyprawy UŚ wiercili rdzenie lodowe na lodowcach Storbreen i Flatbreen oraz pobierali wody ablacyjne z cieków supraglacjalnych, jezior lodowcowych i szczelin, a także sprawowali kontrolę techniczną systemu monitoringu bilansu masy lodowców oraz automatycznych stacji meteorologicznych i przygotowywali infrastrukturę pomiarową do okresu nocy polarnej.

Kolejny etap wyprawy pod opieką dr. Dariusz Ignatiuka obejmował działania glacjologiczne na lodowcach Hansbreen i Werenskioldbreen, gdzie stałe monitoringi Uniwersytetu Śląskiego są prowadzone od dziesięcioleci.

W wyniku pandemii COVID-19 w znacznym stopniu ucierpiał wieloletni monitoring meteorologiczny na Hansbreen. W czasie tegorocznej wyprawy udało się rozpocząć proces odbudowy przed-pandemicznej infrastruktury, czego początkiem jest ustawienie nowej automatycznej stacji meteorologicznej na czole Hansbreen, która ma być wykorzystywana  w najbliższych latach m.in. przez doktorantów Międzynarodowej Środowiskowej Szkoły Doktorskiej przy Centrum Studiów Polarnych.

Analogiczne działania wraz z monitoringiem bilansu masy lodowca będącego częścią World Glacier Monitoring System prowadzone były na lodowcu Werenskioldbreen.

Ostatni etap badań koordynowany przez dr inż. Małgorzaty Błaszczyk obejmował pomiary geodezyjne będące uzupełnieniem kierowanych przez nią projektów finansowanych przez European Space Agency oraz SIOS.

Wyprawa została wsparta finansowo i zrealizowana w ramach programu Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach „Inicjatywa Doskonałości Badawczej - Widzialność Centrów Badawczych” (2021-2022) dla Centrum Studiów Polarnych oraz z rezerwy Dyrektora Instytutu Nauk o Ziemi.  Przeprowadzone badania stanowiły rekonesans terenowy dla przygotowania przyszłorocznych międzynarodowych warsztatów terenowych, realizowanych w ramach projektu "Interdisciplinary Polar Studies (IPS-2023) Modular Meeting: Arctic Amplification-Glaciers-Environment" - grant MEiN „Doskonała nauka”. Prace terenowe były prowadzone w oparciu o Polską Stację Polarną  Hornsund im. Stanisława Siedleckiego oraz o Stację Polarną im. Stanisława Baranowskiego na Spitsbergenie.