Decyzja o uhonorowaniu Aeroklubu Toruńskiego zapadała na sesji 9 lipca 2015. Przyznając medal, Rada Miasta uwzględniła m.in.:

osiemdziesięciolecie istnienia Aeroklubu,
prowadzenie ośrodka szkoleniowego (szybowce, modelarstwo, lotnictwo, spadochroniarstwo, ratownictwo przeciwpożarowe),
sukcesy wyszkolonych w Toruniu lotników sportowych oraz wywodzącej się z Torunia kadry lotniczej Sił Powietrznych, linii lotniczych, ratownictwa itp., działalność Klubu Seniorów Lotnictwa,
organizowanie licznych lotniczych imprez sportowych o zasięgu regionalnym, krajowym i światowym,
rozbudowywanie, unowocześnianie oraz powiększanie bazy i infrastruktury toruńskiego lotniska, wpływanie na rozwój miasta, przysparzanie mu dobrego imienia oraz służenie jego mieszkańcom.

Warto wiedzieć:
Lotnisko toruńskie wybudowano w latach 1912-1913 jako obiekt wojskowy ówczesnej pruskiej twierdzy Thorn, zlokalizowane poza terenem twierdzy, na terenie tzw. „esplanady”, czyli przedpola twierdzy, około 4 km na zachód od centrum miasta. W jego strukturze znajdowały się również obiekty aeronautyczne: hala balonowa i sterowcowa. Miasto przejęte przez polskie oddziały wojskowe wraz z Pomorzem w 1920 r. stało się siedzibą garnizonu, w tym jednostek lotniczych i balonowych. Bezpośrednio po pierwszej wojnie światowej znajdowały się tu dwie szkoły lotnicze, a potem dwie jednostki liniowe: 4 Pułk Lotniczy i 1 Batalion Balonowy, obie z własną, pełną infrastrukturą naziemną. Do wybuchu II wojny światowej gospodarzem lotniska był 4 Pułk Lotniczy a z inicjatywy pilotów powołano Koło Szybowcowe, a w 1935 Aeroklub Pomorski. Pierwszym prezesem został inspektor armii gen. dyw. Norwid Neugebauer.