Historia potrafi być nieprzewidywalna. Potwierdziły to wydarzenia ostatnich lat. Gdy w roku 1991 rozpadł się Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich, Wolny Świat odetchnął z ulgą. Wielu Europejczykom zamieszkującym przedtem moskiewską strefę wpływów wydawało się wówczas, że czasy zimnej wojny mijają bezpowrotnie. Dziś mamy Europę otwartych granic. Wolność staje się udziałem obywateli krajów do niedawna ujarzmionych. Ale Europa jest zarazem kontynentem, który musi sprostać nowym zagrożeniom.

Europa w ostatnich kilku latach stała się widownią wydarzeń systematycznie burzących poczucie bezpieczeństwa zarówno obywateli państw Unii Europejskiej jak i odległych krajów należących do Sojuszu Północnoatlantyckiego. Rosyjska aneksja Krymu, agresywne działania Rosji przeciw Ukrainie, wzrost zagrożenia terrorystycznego, wojna w Syrii i związany z nią kryzys imigracyjny otworzyły w historii Sojuszu nowy rozdział. Rosja chce zburzyć ład europejski i siłą zbrojną narzucać zmiany granic. Jej zbrojna interwencja w Syrii doprowadziła de facto do wzrostu liczby nielegalnych emigrantów w Europie. Dlatego państwa należące do NATO stanęły przed koniecznością zrewidowania dotychczasowej polityki. Musiały podjąć konkretne kroki w celu wzmocnienia swoich zdolności obronnych na wschodniej i południowej flance.

Szczyt NATO w Warszawie podejmie decyzje dotyczące nowego przemieszczenia sił zbrojnych powołanych do odstraszania przeciwnika i obrony wschodniej flanki. Decyzje polityczne o wysuniętej obecności zostały podjęte w Brukseli w lutym b.r. Decyzje operacyjne przybierają coraz bardziej wyraziste kształty i wydawane są obecnie.

Wiadomo już, że Stany Zjednoczone zdecydowały się wysłać na wschodnią flankę ciężką brygadę pancerną. Liczymy, że rozstrzygnięcia NATO też wzmocnią nasze bezpieczeństwo. Państwa Sojuszu muszą sprostać zagrożeniom związanym z unikalnym położeniem geograficznym i z sytuacją wewnętrzną. Członkowie NATO mogą mieć różne priorytety, ale bezpieczeństwo Europy i całego Sojuszu jest sprawą największej wagi.

Stąd wziął się pomysł tego „przedszczytowego” forum. Zachęcam wszystkich moich kolegów, ministrów obrony, tudzież ich przedstawicieli, do zabrania głosu w powyższych kwestiach. Liczę na to, że ich wypowiedzi zamieszczone na stronie internetowej naszego ministerstwa wpłyną ożywczo na obrady toczące się podczas Szczytu.