Konserwacja nagrobka Feliksa Jasieńskiego – darczyńcy Muzeum Narodowego w Krakowie
Nagrobek Feliksa Jasieńskiego usytuowany jest obok kaplicy na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Pomnik nagrobny, ufundowany przez Gminę Miejską Kraków, został wykonany w 1930 roku. Zaprojektował go Czesław Boratyński, jeden z autorów projektu wykonawczego Gmachu Głównego MNK. Po śmierci Jasieńskiego 6 kwietnia 1929 roku szczątki kolekcjonera umieszczono w grobowcu tymczasowym. Uroczystego przeniesienia ich do nowego grobowca, w pobliżu kaplicy na cmentarzu, nastąpiło 12 grudnia 1930 roku.
Feliks Jasieński (1861–1929) był jednym z najważniejszych kolekcjonerów w Polsce i największym darczyńcą Muzeum Narodowego w Krakowie. Wybitną osobowością młodopolskiego Krakowa, z którym związało go dzieło życia – kolekcja, owoc największej życiowej pasji i blisko czterdziestu lat konsekwentnych zabiegów. Ten znakomity kolekcjoner, esteta, publicysta, znawca, propagator i krytyk sztuki był także wszechstronnie wykształconym humanistą i zdolnym pianistą.
Kolekcja Jasieńskiego, obejmująca około 15 tysięcy muzealiów (nie licząc księgozbioru i archiwaliów) została przekazana Muzeum Narodowemu w Krakowie na mocy „Umowy darowizny" z 11 marca 1920 roku, zawartej z „Gminą stołecznego królewskiego miasta Krakowa" (Muzeum było wówczas własnością miasta). Fundator zobowiązał obdarowanych do utrzymania zbiorów jako „po wieczne czasy nierozerwalną całość stanowić mających", zastrzegając też, że „nie mogą być z Krakowa wywiezione". Z kolei Gmina obiecała przeznaczyć na ten cel – niewątpliwie zgodnie z sugestią darczyńcy – Kamienicę Szołayskich, w której ofiarodawca pragnął utworzyć osobny Oddział Muzeum Narodowego w Krakowie im. Feliksa Jasieńskiego. Sen Jasieńskiego spełnił się w 1934 roku, gdy w świeżo wyremontowanych salach I piętra kamienicy Szołayskich, nazwanej Oddziałem im. Feliksa Jasieńskiego, otwarto stałą ekspozycję zatytułowaną „Wystawa zbiorów Feliksa Jasieńskiego".