Warto zaznaczyć, iż tylko jeden poseł – Romuald Bukowski (z Gdańska) głosował przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego, a pięciu wstrzymało się od głosu. Dekret o stanie wojennym przyznawał nadzwyczajne uprawnienia administracji publicznej, prokuraturze, sądom, milicji i wojsku, a także innym organom państwa. Ograniczał on konstytucyjne wolności i prawa jednostki, a także zaostrzał odpowiedzialność karną za czyny zabronione na gruncie ówczesnego prawa. Wszystkie związki zawodowe oraz organizacje społeczne zostały zawieszone, a następnie zlikwidowane.

Na zmianę miejsca pobytu stałego i czasowego do innej miejscowości było wymagane uzyskanie odpowiedniego zezwolenia, a także zameldowania się przed upływem 12 godzin od chwili przybycia do określonej miejscowości. Zostało zawieszone prawo do strajków i akcji protestacyjnych. Za udział w strajku groziło 10 lat więzienia.

Zaostrzono cenzurę publikacji i widowisk. Obywatele mający ukończone 17 lat, w stosunku do których istniało podejrzenie, że nie będą przestrzegać porządku prawnego mogli być internowani na czas obowiązywania stanu wojennego. Stan wojenny został zniesiony 22 lipca 1983 roku, ale wiele przepisów z dekretu wprowadzono do ustaw. W 2011 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że dekret o stanie wojennym był niezgodny z Konstytucją PRL.