Niemcy powinni niezwłocznie zaprzestać wszelkich działań ofensywnych przeciwko Polakom w Poznańskiem i we wszystkich innych okręgach. W tym celu zabrania się wojskom niemieckim przekraczania następującej linii: (...) - głosiła treść porozumienia o rozejmie.

O przyłączenie ziem dawnego zaboru pruskiego do odradzającej się ojczyzny zabiegali polscy mieszkańcy Wielkopolski. Powstanie wybuchło 27 grudnia 1918 roku w trakcie wizyty w Poznaniu Ignacego Paderewskiego, który entuzjastycznie witany, wygłosił do rodaków przemówienie z okien hotelu Bazar. Walki powstańcze szybko ogarnęły terytorium dawnej Prowincji Poznańskiej, przekazując władzę w ręce Polaków. W styczniu 1919 roku na Placu Wolności uroczystą przysięgę składali żołnierze Armii Wielkopolskiej, pod dowództwem gen. Dowbor-Muśnickiego.

Zakończenie walk pomiędzy Niemcami i Polakami oraz objęcie frontu wielkopolskiego nowym układem o rozejmie postulował w trakcie rokowań francuski marszałek Ferdynand Foch. Dokument podpisano 16 lutego 1919 w Trewirze, co jednocześnie zakończyło Powstanie Wielkopolskie. Pomimo trwania rozejmu, wciąż pojawiały się incydenty zbrojne i prowokacje ze strony niemieckiej, mające na celu nagięcie obowiązującego układu. Sytuacja utrzymywała się przez kilka miesięcy, do chwili podpisania właściwego traktatu pokojowego w Wersalu, który ostatecznie zakończył I wojnę światową.